Ik kijk je voorzichtig aan
Je hebt een stuurse blik
Je vergeelt langzaam
Nu begrijp ik fragiliteit
Fragiel is de mens
En flexibel, ze herpakt zich
Gestorven is de wens
Om je eeuwig te bewaren
Want eeuwig is heel lang
Langer dan ik
Je vangt me als een boemerang
Ik ben brokkelig als de dagen
Ze brokkelen zich tot je erfenis
Ik heb nog voor je gezongen
Dat ik je zou volgen in de duisternis
Breekbaar zijn herinneringen
Zijn lachen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten