dinsdag 24 april 2012
Reacties van lieve mensen
"De stilzwijgende afspraak die we met het leven hebben gemaakt is dat ouders hun kinderen niet horen te begraven, en dat wij onze dierbaren niet op jonge leeftijd mogen verliezen - dat het leven zich van die afspraak soms niets aantrekt is onacceptabel. Ik leef erg met je mee."
"Knuffel."
"Ik huil....Mijn hart gaat uit naar jou kerel!"
"Lieve, stoere rob!"
"ik wist niet zo goed wat ik nou moest zeggen, want sterkte heb je vast al vaak genoeg gehoord voor één dag en verder zijn alle woorden nutteloos."
"Enorm veel sterkte toegewenst met het verlies van je broertje! Ik hoop dat jouw humor en de warmte van de familie je er doorheen slepen!"
"Je vertelde me laatst nog hoeveel je broers voor je betekenen, en dit moet dan ook een klap voor je zijn die ik me onmogelijk voor kan stellen. Ik hoop heel erg dat je troost en misschien houvast vindt bij die -ietwat rare- vorm van geloven van jou"
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Hee stoere buurjongen!!
BeantwoordenVerwijderenHutten bouwen, sneeuwballen gevechten, balletje trap.. wat al niet meer!! Enorm genieten was dat. Rob een hart van goud. Niet eromheen draaien, recht voor z'n raap, vaak met een flinke dosis humor.
Een poosje terug kwam je spontaan langs de deur om te vragen of ik even mee ging naar een oud-klasgenoot van ons, om even op visite te gaan omdat Jakeline belijdenis had gedaan. Heerlijk om al lopend je verhalen te horen. Soms natuurlijk wat groter dan ze waren.. maar dat liet ik maar zo, want daar kon ik hartelijk om lachen en van genieten hoe jij dit allemaal vertelde.
Je bent en blijft een topgozer...
Rob wij zien elkaar weer!!
Liefs van je buurmeisje Jessica
Als je erover wou praten dan deed je dat en als je dat niet wou dan deed je het niet. Als je iets aanstond dan lachte je en als dat het niet deed dan liet je dat ook wel blijken. Potverdorie, wat heb ik in mijn leven een hoop om jouw en met jouw mogen lachen. Die laatste keren bij Tesqua waren goed ouwe baas. Volle bak trainen, effe bijpraten, af en toe een tikkeltje ouwehoeren, maar ook diepgang en dat tijdens het zwemmen. Elkaar weer op de hoogte brengen waar we stonden in het leven, wat ons bezig hield, wat we in het weekend gingen doen. Zelfs nog een paar mooie voornemens zoals het weer bezoeken van de kerk op korte termijn. Helaas is het van die laatste keer niet meer gekomen. Je was een oud klasgenoot en stiekem ook een maat om niet te vergeten.
BeantwoordenVerwijderenRust zacht..
Lieve familie,
BeantwoordenVerwijderenWij horen het vreeselijke nieuws in Australia! al hebben wij rob niet gekend, hij was veel jonger, we kennen de oudere jongens wel! Aan alle Hummelen familie leden veel sterkte! vooral aan je lieve ouders!! Wat een verdriet, er word Down Under voor jullie allemaal gebeden!!
Lieve Familie Hummelen,
BeantwoordenVerwijderenWat een verdrietig bericht. Mijn moeder bracht gisteren de rouwkaart mee met Rob zijn foto op de voorkant; wat een mooie Hummelenman! Daarom glimlachten we maar door de tranen heen.
In mijn herinnering blijft Rob een heel klein robje die gedraaid op de kerkstoelen, in Ede, naar achteren zit te kijken en te knipogen.
Ik wens jullie kracht en sterkte toe en de liefde van elkaar als gezin en als broers en zus! Daaraan zal het niet ontbreken; die warmte van het Hummelengezin blijft ook altijd in mijn jeugdherinneringen bestaan.
Carolien Venhuizen
Wat een tijden hebben wij beleeft met deze goeie Rob! Carbit schieten, banken in de fik zetten, in de sneeuw ouwehoeren, bij de vuurplek achter Rob´s huis gezeten en wij hebben hem flink op zijn bek zien gaan met een mislukte snowboard/ijsboard expiriment.
BeantwoordenVerwijderenAlle momenten met Rob waren onvergetelijk!
Heel veel sterkte aan alle familie en kennisen!
Je zult nooit vergeten worden! (kijk maar naar de rij voor torenveld!)
Bas en Marco (Stenevelders)
Kleine Hummel, ik kende je niet
BeantwoordenVerwijderenMaar ik ken je familie, ik zag hun verdriet
Jouw broers en je zus brachten jou naar het graf
Hun laatste woorden maakten jouw leven af.