Verliezen...
Verliezen is erger dan de dood, omdat je met je verlies moet leren leven.
Gelukkig beleven we dit samen.
Missen...
Een vriend missen die jou vleugels gaf is zoeken naar een stukje van jezelf.
In Rob zien we allemaal iets van onszelf, of iets dat we zouden willen zijn.
Huilen...
Wie zou niet huilen als zelfs dat wat onsterfelijk lijkt niet voor de ondergang is gevrijwaard.
Rob is van staal, maar zelfs hij is niet opgewassen tegen de dood.
Lachen...
Lachen is beweging, - de meeste mensen missen de innerlijke vrijheid,
de royaliteit en de durf om te lachen, waar dit niet duidelijk voorgeschreven is.
Lachen blijkt ook een manier van verwerken te zijn.
Herinneren...
Eens zullen we ons dit alles glimlachend herinneren.
Wat een prachtkerel was Rob!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten